حقوق بشر ایران، ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۵: فرهنگ امیری شهروند بهایی ساکن یزد مهر ماه سال جاری با ضربات متعدد چاقو در مقابل خانهاش به قتل رسید.
جامعه جهانی بهاییان در طی بیانیهای خبر از قتل یک شهروند بهایی به نام فرهنگ امیری ۶۳ ساله در تاریخ ۵ مهرماه ۱۳۹۵ داد. فرهنگ امیری در بیرون از منزل خود در یزد به قتل رسید.
در این گزارش آمده است که شب قبل از این حادثه دو مرد جوان به بهانه خرید خودروی وانت امیری به در منزل وی مراجعه کرده بودند اما این شهروند بهایی در منزل نبوده است. شب بعد آن دو نفر بازگشته و امیری را در بیرون خانه با ضربات چاقو به ناحیه سینه به قتل میرسانند.
در جریان بازجویی توسط پلیس و در حضور شاهدان عینی، هر دو متهم اعتراف کردند که آقای امیری را با چاقویی که به همین منظور با خود آورده بودند به قتل رساندهاند. وقتی که پلیس در مورد انگیزهٔ قتل از ایشان سؤال میکند یکی از متهمین میگوید میدانسته آقای امیری بهائی بوده است و به همین دلیل مرتکب این عمل شده است.
در این بیانیه آمده است: "سال گذشته ماموران دولتی کسب و کار و خانه فرزندان آقای امیری را جستجو کردند و لپتاپ ها، تلفنها و سایر متعلقات آنها ضبط شد. به علاوه اوایل اوت امسال در جریان بازجویی از یک بهایی دیگر در یزد به او گفته شد کسانی در شهر هستند که میخواهند بهاییها را بکشند."
گفتنی است در قوانین مربوط به مجازات قتل عمد (قصاص نفس)، کشتن فرد غیر مسلمان مجازات قصاص در پی ندارد و متهمین معمولاً به حبسهای کوتاه مدت محکوم میشوند.
در طی سالهای گذشته موارد زیادی از نقض سیستماتیک حقوق شهروندان بهایی در ایران گزارش شده که از آن جمله میتوان به اخلال در تدفین اجساد، جلوگیری از ادامه تحصیل جوانان بهائی در دانشگاهها و موسسههای آموزش عالی، ممانعت از کسب و کار، عدم صدور جواز کسب و نیز عدم تمدید آن و همچنین زندانی کردن بهائیان بدون دلیل موجه قانونی اشاره کرد. اما برخوردهای خشونت آمیز مردم عادی با شهروندان بهایی را میتوان نتیجه سالها سخنان نفرت پراکنانه افراطیون مذهبی که بعضاً از حمایت رسانههای دولتی و نیمه دولتی نیز پخش میشوند محسوب کرد.
محمود امیری مقدم سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران در این خصوص گفت: "قتل این شهروند بهایی مصداق بارز جنایت از روی نفرت است و از سوی دیگر عمق تبعیض بین شهروندان به دلیل مذهب را در قانون مجازات اسلامی هویدا میکند."
*جنایت از روی نفرت (Hate Crime): بهطور کلی به آن دسته از جرایمی اطلاق میشود که عناصر تشکیل دهنده آن عبارتند از: استعمال خود سرانه نیرو یا تهدید به منظور وارد کردن زخم، ترس، ظلم یا خسارت به افراد یا املاک آن افراد به خاطر ویژگی های آن افراد ازقبیل نژاد، رنگ، مذهب، قوم، وابستگی ملی، معلولیت یا جنسیت.