نگاهی به پرونده "مجید سعادت" که با فشار وزارت اطلاعات اعدام شد

سازمان حقوق بشر ایران، ۲۲ آذر ماه ۱۳۹۶:  "مجید سعادت" ۲۲ روز پیش با اتهام مبهم "محاربه" در زندان رجایی شهر کرج درحالی اعدام شد که به گفته نزدیکانش هیچ اقدام خشونت آمیزی در پرونده خود نداشته است و تنها به دلیل فشارهای وزارت اطلاعات اعدام شده است.

بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، "مجید سعادت" ۴۶ ساله، که با اتهام بسیار مبهم "محاربه" به اعدام محکوم شده بود در پرونده خود تنها جعل سند و اخاذی تحت عنوان مأمور وزارت اطلاعات را داشته است. وی در کمال ناباوری روز چهارشنبه ۲۴ آبان ماه در زندان رجایی شهر کرج جهت اعدام به سلول انفرادی منتقل شد و روز چهارشنبه ۱ آذر ماه در محوطه این زندان اعدام شد.

خبر اعدام "مجید سعادت" پس از سازمان حقوق بشر ایران، از سوی وب‌سایت رکنا نیز منتشر شد. این وب‌سایت رسمی در گزارش خود وی را "مجرم سابقه‌داری که از او به‌عنوان پدر مأمور قلابی‌های ایران و سلطان جعل و سرقت یاد می‌شد" معرفی کرده بود.

در این رابطه سازمان حقوق بشر ایران به سراغ یکی از بستگان "مجید سعادت" رفته است تا در خصوص محتویات و پروسه رسیدگی به پرونده این زندانی اعدام شده سئوالاتی بپرسد.

این عضو خانواده سعادت در توضیح اینکه مجید چرا بازداشت و به اعدام محکوم شده بود گفت: "مجید ما متولد سال ۱۳۵۰ بود و اولین باری که بازداشت شد، سال ۱۳۶۸ بر سر یک پرونده کیف قاپی بود. فقط سر اینکه موتورسواری‌اش خوب بود بازداشتش کردند و دو سال را به ناحق در زندان سپری کرد. ۱۲ سال بعد مجرم واقعی آن پرونده معلوم شد و رسماً از مجید هم عذر خواهی کردند و گفتند که تو مجرم نبودی. ولی مجید پس از آزادی از زندان خودش هم خلاف‌کار شده بود و ای کاش هیچ وقت آن زندان اشتباهی را نمی‌رفت."

این منبع در ادامه بیان داشت: "مجید پس از آزادی از زندان کارهای ناخلف می‌کرد، ولی نه در این حد که مجازاتش اعدام باشد. با حکم‌های دولتی جعلی به منزل افرادی می‌رفت که موارد غیرقانونی مانند مواد مخدر و عتیقه جات در منزل داشتند، موارد غیرقانونی و پول‌ها را بر می‌داشت و به صاحب آن می‌گفت فردا به دادسرای فلان مراجعه کنید. فردا هم که آن فرد می‌رفت به دادسرا می‌دید که کسی نیست و می‌فهمید چه اتفاقی افتاده است. کل سیستم کار مجید این بوده است. نه کسی را می‌زد، نه چاقو داشت و نه اسلحه داشت. فقط زبانش خوب بود و کارت جعلی را خوب درست می‌کرد. او چند بار هم که بازداشت شده بود از دادسرا فرار کرد. "

وی همچنین گفت: "دفعه آخر حدود یک سال و نیم پیش بازداشت شد و پرونده‌اش را به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، قاضی صلواتی دادند. حکم را خیلی زود صادر کردند و مجید در دادگاه وکیل هم نداشت. در نهایت هم که حکم اعدام به اتهام محاربه صادر شد، هیچ حکمی به وی تحویل ندادند. وقتی او به حکم اعتراض کرد هم دوباره پرونده در شعبه ۱۵ بررسی شد و در نهایت دیوان حکم اعدام را با سرعت بسیار زیاد تأیید کرد. وزارت اطلاعات پشت این موضوع بود تا حکم اعدام را زود اجرا کنند چون مجید معمولاً عنوان مأمور وزارت اطلاعات را جعل کرده بود. یک هفته آخری که مجید در انفرادی بود، ما هر جا که مراجعه می‌کردیم، سرمیدواندند و می‌گفتند پرونده وی از اینجا رفته است. حتی می‌گفتند احتمالاً مجید در زندان دعوا کرده که به سلول انفرادی منتقل شده است. در نهایت هم اعدامش کردند. مجید در آخرین ملاقات که داشتیم هنوز امیدوار بود و می‌گفت شاید حکم وحشت باشد. خود مجید هم نمی‌توانست باور کند که برای جعل عنوان دولتی و اخاذی اعدامش کنند. مجید دو پسر داشت که سه ماه پیش یکی از آن‌ها بر اثر ایست قلبی فوت کرد. مسئولان زندان حتی اجازه ندادند که او را با مأمور و تحت الحفظ سر خاک پسرش بیاورند. او سر این موضوع خیلی ناراحت بود. من مخالف صد در صد کارهایش بودم، ولی مجید را به ناحق اعدام کردند."

گفتنی است، طبق ماده شش میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران نیز آن را امضا کرده است، مجازات اعدام، مگر در مورد "مهم‌ترین جنایات" ممنوع شده است. این در حالی است، که جعل عنوان، جعل سند و اخاذی هیچ کدام جنایت به حساب نمی‌آیند.