سازمان حقوق بشر ایران؛ ۳ آبان ۱۴۰۰: پس از گذشت حدود ۱۹ ماه از مرگ مشکوک دانیال زین‌العابدینی، کودک-مجرم محکوم به مرگ، در زندان میاندوآب، قرار است روز ۲۸ آذر ماه، دادگاهی برای رسیدگی به شکایت خانواده این کودک-مجرم برگزار شود.
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، قرار است روز ۲۸ آذر ماه، دادگاهی برای رسیدگی به شکایت خانواده دانیال زین‌العابدینی، درخصوص مرگ مشکوک وی در زندان برگزار شود.
دانیال زین‌العابدین، کودک-مجرم محکوم به اعدام بود که که پس از شیوع بیماری کوید-۱۹ (کورونا) در پی شورش در زندان مهاباد به اتهام دست داشتن در این اعتراض، به زندان میاندوآب منتقل شد و پیش از مرگ، ساعت‌ها مورد ضرب و جرح قرار گرفته بود. در نهایت روز پنج‌شنبه، ۱۴ فروردین ماه ۱۳۹۹، خبر کشته شدن دانیال زین‌العابدینی به خانواده وی اطلاع داده شد.
پیشتر سازمان حقوق بشر ایران، تصاویری از جسد وی که آثار ظاهرا کبودی و ضرب و شتم بر روی آن مشخص است را منتشر کرده بود.
یک منبع مطلع دراین خصوص به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «پس از درگذشت دانیال در زندان، سیدرضا زین‌العابدینی، پدر وی که به مراکز قضایی شکایت کرده بود و پیگیر نحوه فوت فرزندش بود را به اداره اطلاعات مهاباد احضار کرده و حدود ۸ ساعت مورد آزار و اذیت و حتی ضرب و شتم قرار دادند و رکیک‌ترین حرف‌ها را به وی زدند».
این منبع در ادامه گفت: «در جواب پزشکی قانونی، علت مرگ دانیال خودکشی ذکر شده، با این حال هیچ توضیحی درخصوص کبودی‌های فراوانی که روی بدن وی وجود دارد ارائه نشده است. این درحالی است که تمام همبندیان دانیال شهادت داده‌اند که وی با ضرب و شتم از زندان مهاباد به زندان میاندوآب منتقل شده و ماموری به‌نام [نام نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] که بیشترین کتک را به دانیال زده بود، چند روز بعد به سردشت منتقل شد و رئیس زندان سردشت شد».
پدر دانیال زین‌العابدینی پیشتر درخصوص نحوه مرگ پسرش در زندان به سازمان حقوق بشر ایران گفته بود: «هشت نفر کتکش زده بودند. ما شاهد زنده داریم در زندان مهاباد که شخص [اسامی نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] معاون زندان، دستور کتک زدن پسرم را داده. همراه با هشت مامور بومی بعد از شورش، نیروهای بومی کرد را برای سرکوب به داخل زندان روانه کرده بودند و آنها دانیال را با چند زندانی دیگر با دست و پای بسته به حیاط زندان می‌برند و کتکشان می‌زنند. بعد دانیال پسرم و هم پرونده اش دانیال دیوانی‌آذر را از آنها جدا می‌کنند و در انفرادی و یا جای دیگری تا دم مرگ کتک می‌زنند [اسامی ضاربین نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است].»
وی همچنین در بخشی از صحبت‌هایش گفته بود: «دانیال ۱۲ فروردین از میاندوآب تماس گرفت و به عمویش کمال گفت، دارم می‌میرم! بیا نجاتم بده! این تماس از میاندوآب بوده است. دقیقا یک روز قبل از فوتش به عمویش زنگ زده و در حد مکالمه‌ای کمتر از یک دقیقه و گفته دارم می‌میرم. پزشک قانونی هیچ گواهی فوتی به ما نداده، چون دیدند که ما مطمئن هستیم که کشته شده، دیگر چیزی ندادند. یک بار می‌گفتند تزریق کردند، یکی دیگر گفت بر اثر خفگی است . دیگری می‌گوید که قرص به او دادند. با این همه جای مشت و لگد و کبودی بر روی بدنش و باد کردن سرش و شکمش، می‌خواستند ما رضایت بدهیم. تنها می‌خواهم شکایت خود را به مراجع بالاتر هم برسانم؛ هر چند که صدایم به جایی نمی‌رسد و به من توجهی نمی‌کنند».
سیددانیال زین العابدینی، فرزند سیدرضا، متولد ۱۹ مرداد ماه ۱۳۷۹ است و به اتهام قتلی که در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۹۶ (۱۷ سالگی) اتفاق افتاده بود، بازداشت و به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام دانیال زین العابدینی پیشتر در تاریخ ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۷ در دادگاه کیفری یک مهاباد صادر شد و کمی بعد در شعبه ۳۷ دیوان عالی کشور به تایید رسید.
درپی شورش زندانیان در زندان مهاباد که روز یک‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ روی داد، دانیال زین‌العابدینی و چندین زندانی دیگر به اتهام دست‌داشتن در اعتراض، به سلول‌های انفرادی منتقل شدند. دانیال زین‌العابدینی پس از ضرب و جرح شدید به دست ماموران زندان مهاباد، به زندان میاندواب تبعید شد و در آنجا بار دیگر هدف ضرب و جرح قرار گرفت. روز پنج‌شنبه ۱۴فروردین، با خانواده این زندانی تماس گرفتند و درگذشت او را اطلاع دادند. بر روی جسد این زندانی، آثار ضرب و جراحت دیده می‌شود.