سازمان حقوق بشر ایران؛ ۹ شهریور ۱۴۰۱: مریم اکبریمنفرد، زندانی سیاسی زندان سمنان و از خانوادههای دادخواه که اخیرا بخاطر موضوع پوشش اجباری دخترش در هنگام ملاقات مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، برای مدت سه ماه از ملاقات با بستگانش محروم شد.
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، روز گذشته، سهشنبه ۸ شهریور ماه، حکم سه ماه محرومیت از ملاقات به مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی زندان مرکزی سمنان، ابلاغ شد.
این حکم در ارتباط با وقایع روز چهارشنبه ۲ شهریور ماه که طی آن مریم اکبریمنفرد توسط مسئولان زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، صادر شده است.
یک منبع مطلع درخصوص این محکومیت به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «این حکم بدون اینکه شورای انضباطی برای این زندانی سیاسی تشکیل شود و بدون مشخص شدن اینکه چه تخلفی کرده است، به وی ابلاغ شده است. حکم ۳ ماه ممنوعیت از ملاقات در صورتی برای خانم اکبری منفرد صادر میشود که هفته گذشته مجید کردی معاون زندان سمنان در روند ملاقات وی با خانوادهاش ایجاد تنش کرده و مسئول سالن ملاقات با ضرب و شتم این زندانی سیاسی، گلوی وی را تا حد خفگی فشار داده بود.»
این منبع در ادامه گفت: «مریم اکبری منفرد در حالی از ملاقات با خانوادهاش محروم میشود که او از تماس تلفنی عادی و معمولی مثل سایر زندانیان محروم است و تماس هایتلفنی این زندانی سیاسی با خانواده اش در حضور مامور حراست زندان صورت میگیرد.»
مریم اکبریمنفرد دی ماه ۱۳۸۸، یعنی دو روز بعد از تجمعات اعتراضی در عاشورای همان سال، در منزل مسکونیاش بازداشت شد. او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «محاربه و اقدام علیه امنیت ملی» به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
اتهام اصلی وی هواداری از سازمان مجاهدین خلق عنوان شده است، اما حسن جعفری، همسر مریم اکبریمنفرد، پیشتر در گفتگو با رسانهها اعلام کرده بود که تنها ارتباط خانم اکبری با سازمان مجاهدین خلق، چند تماس تلفنی با خواهر و برادرش در «کمپ اشرف» در عراق بوده است.
خانم اکبریمنفرد از خانواده قربانیان اعدامهای زندانیان دهه شصت است، که در بهمن ۱۳۹۵، شکایتی را در کار گروه ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل ثبت کرد و از این نهاد خواست تا جمهوری اسلامی ایران را دربارهٔ پرونده و سرنوشت خواهر و برادرش که در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند، مورد سؤال قرار دهند.
در پی این شکایت گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، خواهر و برادر مریم را به عنوان «ناپدیدشده قهری» به رسمیت شناخت و از جمهوری اسلامی ایران خواست تا دربارهٔ سرنوشت آنها توضیح دهد.