حقوق بشر ایران، ۱ دی ماه ۱۳۹۵: هم اکنون دستکم ۷ زندانی سیاسی در زندانهای اوین، رجایی شهر، ارومیه و تبریز در اعتصاب غذا و شرایط نگران کنندهای بسر میبرند. در این بین وضعیت آرش صادقی و مرتضی مرادپور که در ۵۸مین روز اعتصاب غذای خود هستند بحرانی است.
بنابه اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، آرش صادقی فعال مدنی زندانی در بند ۸ زندان اوین که پس از بازداشت همسرش در تاریخ ۳ آبان ماه، با خواسته آزادی همسرش دست به اعتصاب غذا زد، پس از گذشت ۵۷ روز در وضعیت بحرانی بسر میبرد.
طی حکم دادگاه انقلاب، آرش صادقی بخاطر فعالیتهای مدنی به ۱۹ سال زندان محکوم شده که ۱۵ سال از آن را باید تحمل کند و همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی به ۶ سال حبس محکوم شدهاست.
مرتضی مرادپور زندانی هویت طلب آذربایجانی زندانی سیاسی دیگری است که از تاریخ ۴ آبان ماه ۱۳۹۵ در اعتراض به عدم اجرای ماده ۱۳۴ (تجمیع مجازات) دست به اعتصاب غذا زده و پس از ۵۶ روز اعتصاب غذا شرایطش بسیار بحرانی گزارش شده است.
علی شریعتی دیگر زندانی سیاسی است که در زندان اوین بهدلیل اعتراض به حکمش به اعتصاب غذا دست زده و به بهداری زندان منتقل و آنجا بدون استفاده از هواخوری یا ملاقات و تنها با تماس تلفنی بسیار محدود نگهداری میشود.
سعید شیرزاد زندانی سیاسی سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج نیز در طی نامهای که یک نسخه از آن در اختیار سازمان حقوق بشر ایران قرار گرفته در اعتراض به حقوق صنفی خود از قبیل «برداشتن شدن دستگاههای سرطانزای پارازیت و فنسهای فولادی پشت پنجرهها، حق استفاده از تلفن برای زندانیان سیاسی و عقیدتی همانند دیگر بندهای زندان، پیگیری فوری وضعیت پزشکی زندانیان بیمار» دست به اعتصاب غذا زده و در ۱۳همین روز اعتصاب غذا در شرایط جسمی نامطلوبی بسر میبرد.
تارنمای هرانا همچنین خبر از اعتصاب غذای نزار زکا (شهروند لبنانی) در زندان اوین و حسین رستگاری مجد (شهروند ترکیه) در زندان ارومیه داده است.
سازمان حقوق بشر ایران ضمن محکومیت نگهداری انسانها در زندان تنها به خاطر استفاده از حقوق بنیادین و شهروندی خود، اعتصاب غذای طولانی مدت زندانیان سیاسی را بسیار نگران کننده ارزیابی میکند و خواهان آزادی فوری تمام کسانی است که تنها برای بیان نظرات و دیدگاههای خود زندانی شدهاند.
محمود امیری مقدم سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران گفت: «زندانیان وقتی به اعتصاب غذا دست میزنند که هیچ راه دیگری برای رساندن صدای اعتراض خود به شرایط ناعادلانه و غیرقانونی بغیر از این کار نداشته باشند و برای آن از سلامتی و جسم خود مایه میگذارند.»، «ما از جامعه جهانی بخصوص اتحادیه اروپا و کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل میخواهیم که تا دیر نشده است در قبال وضعیت این زندانیان واکنش نشان دهند.»