تایید اعدام ابولفضل چزانی از سوی رسانه‌های داخل کشور

روزنامه قانون در طی گزارشی به اعدام "ابولفضل چزائی شراهی" پرداخته و اعدام وی را تایید کرده است. ابولفضل فرزند اصغر متولد ۲۶ دی ماه ۱۳۷۷ بود و به اتهام قتلی که در تاریخ ۵ دی ماه ۱۳۹۲ اتفاق افتاده بود بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.

در تاریح ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۳ به درخواست وکیل تسخیری ابولفضل پزشکی قانونی وی را معاینه و اعلام می‌کند: «متهم ۱۵/۵ ساله [به سال قمری] در زمستان گذشته مرتکب قتل شده ونامبرده دارای رشد کمال عقلی و قدرت درک ماهیت عمل انجام شده (قتل) می‌باشد.»

در گزارش روزنامه قانون آمده که ابولفضل در طی چهار سال و ۶ ماه زندان مجموعا چهار بار به پای چوبه دار رفت که اولین بار آن در ۱۵ سالگی یعنی ۷ ماه پس از قتل بوده است. محمد برادر ۲۷ ساله ابوالفضل می گوید: نمی فهمید که قرنطینه بعدش اعدام است و باید برود بالای چوبه دار. حتی فکرش را هم نمی‌کرد که دنیا آن‌قدر بی‌رحم باشد که طناب دار را به گردنش بیندازد و جانش را بگیرد. همیشه با همان ذهن و دل بچه گانه‌اش بی‌آنکه بترسد، می خندید و می گفت: «هیچی نمیشه؛ من را اعدام نمی کنند».

محمد در ادامه می گوید: «پدر شاکی را که آن روز صبح وارد زندان شد و چارپایه را از زیر پای ابوالفضل کشید تا قصاص را اجرا کند، هر روز می‌بینیم. او حالش از ما بدتر است. وقتی کسی را با دست‌های خودت قصاص می‌کنی، چیزی نیست که به راحتی بتوانی فراموش کنی. هر روز و هر لحظه جلوی چشم‌هایت می آید. آن هم برادر من که ۱۴ سالش بود و اعدام یک کودک در تمام کشورهای جهان ممنوع است».

ایران جزء معدود کشورهایی در جهان به حساب می‌اید که همچنان برای جرایمی که در کودکی اتفاق افتاده حکم اعدام به اجرا در می‌آورد. این در حالی است که، ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی جدید که از سال ۱۳۹۲ به تصویب رسید به قضات این اختیار را می‌دهد تا برای کودکانی که ماهیت جرم و یا حرمت آن را ندانند و درک نکنند، قصاص صادر نکنند.

پیمان نامه حقوق کودک که ایران نیز از امضا کنندگان آن به شمار می‌رود به صراحت بیان می‌کند که اعمال مجازات اعدام و محکومیت‌های طولانی مدت در مورد کودکان نباید اعمال شود.