سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۸ شهریور ۱۳۹۹: درپی فشار برخانواده اعدام شدگان دهه ۶۰ مزار دوتن از اعضای خانواده ساجدی که در ملک شخصی واقع شده بود، در ازنا (لرستان) تخریب شد. خانواده ساجدی پس از چند دهه پس از اعدام مسعود ساجدی و قتل سعید ساجدی زیر شکنجه اقدام به گذاشتن سنگ قبر برای ایشان کرده بودند.
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، با وجود گذشت چند دهه از اعدامهای گروهی و بدون محاکمه زندانیان سیاسی در دهه ۶۰، فشار بر خانواده اعدام شدگان همچنان ادامه دارد. درتازهترین این فشارها، نهادهای امنیتی مزار سیدمسعود (نبی) ساجدی و سیدسعید (هادی) ساجدی که در باغ شخصی پدرشان در شهرستان ازنا واقع شده بود را تخریب کردند.
مسعود ساجدی بهدلیل فعالیتهای سیاسی، در سال ۱۳۶۰ بازداشت و حدود یک سال بعد تیرباران شد. سعید ساجدی، برادر دو قلوی وی نیز یک روز پس از تیرباران مسعود، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از ۱۷ روز به دلیل شدت شکنجه و پارگی طحال از بازداشتگاه سپاه پاسدارن شهر ازنا به بیمارستان ازنا و سپس بیمارستان الیگودرز و پس از آن بیمارستان «شهید رحیمی» خرم آباد منتقل و نهایتا در این بیمارستان به علت خونریزی داخلی فوت میکند.
به گفته یک منبع مطلع، خانواده ساجدی در تمام این سالها اجازه برگزاری مراسم و یا گذاشتن سنگ قبر برای مسعود و سعید را پیدا نکرده بودند تا اینکه اوایل بهار سال ۱۳۹۹ سنگ قبری برای این دو تهیه کردند. پس از نصب سنگ قبر، و با وجود واقع شدن قبر در ملک شخصی، اداره اطلاعات شهرستان ازنا خواستار برچیدن سنگ مزار شد که مورد موافقت نزدیکان برادران ساجدی قرار نگرفت. خانواده ساجدی اخیرا که به ملک خود مراجعه کردند متوجه شدند مزار این دو برادر بهطور کامل تخریب شده است.
گفتنی است، مسعود ساجدی، متولد ۱۳۳۳، معلم و مجرد و سعید ساجدی، متولد ۱۳۳۳، معلم، متاهل و پدر دو فرزند بود.
بین سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ فعالان سیاسی بسیاری بدون برگزاری دادگاههای عادلانه در ایران اعدام شدند. این اعدامها در تابستان سال ۱۳۶۷ به اوج خود رسید و به کشتار ۶۷ معروف شد. در این سال چند هزار نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی به فرمان روحالله خمینی در ایران اعدام شدند. بسیاری از افراد اعدام شده در دادگاه به زندان محکوم شده بودند و برخی حتی محکومیت زندانشان نیز به پایان رسیده بود.