پخش اعتراف اجباری علی یونسی و امیرحسین مرادی؛ زمینه‌سازی برای صدور احکام سنگین

محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، گفت: «پخش اعتراف‌های اجباری متهمان، بدون آن‌که حتی حکمی برای آنان صادر شده باشد، نقض مسلم حق دادرسی عادلانه آن‌هاست. این اعتراف‌ها که تحت فشار و شکنجه اخذ شده و فاقد هرگونه اعتبار قانونی است، صرفا به منظور آماده‌سازی افکار عمومی برای احکام سنگین احتمالی علیه این دو دانشجو پخش می‌شوند.» وی افزود: «ما از جامعه جهانی می‌خواهیم که با واکنش بموقع و مناسب، در جریان هرگونه گفت‌وگو با مقام‌های جمهوری اسلامی، مانع از صدور احکام سنگین بر پایه شکنجه شوند و زمینه دسترسی علی یونسی و امیرحسین مرادی را به دادرسی عادلانه فراهم کنند.»

پیشتر یک همبندی‌ علی یونسی و امیرحسین مرادی در گفت‌وگو با سازمان حقوق بشر ایران شهادت داده بود که این دو دانشجو به‌شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفته و برای ضبط اعتراف تلویزیونی تحت فشار قرار داشته‌اند. بنا بر روایت مجتبی حسینی، همبندی علی یونسی، جلسات اعتراف اجباری روبه‌روی دوربین گاه یک شبانه‌روز طول می‌کشید و تا جملات از پیش تعیین‌شده با لحنی که بازجوها می‌خواستند بر زبان علی یونسی جاری نمی‌شد، پایان نمی‌یافت.

علی یونسی، دانشجوی مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف و امیرحسین مرادی، دانشجوی فیزیک این دانشگاه است که روز ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۹ بدون هیچ‌گونه ابلاغیه قضایی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین، متعلق به وزارت اطلاعات، منتقل شدند.  آنها ۵۹ روز از این مدت را در سلول انفرادی و زیر شکنجه سپری کرده و سپس به سلول بزرگ‌تری منتقل شده‌اند.

علی یونسی در دوره دبیرستان، مدال نقره و طلای المپیاد نجوم کشور را طی سال ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ کسب کرده بود. او در سال‌ آخر دبیرستان نیز همراه با تیم ایران مدال طلای مسابقات جهانی المپیاد نجوم چین (۲۰۱۸ میلادی) را به دست آورد. او دانشجوی رشته کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف است. امیرحسین مرادی نیز که در همین دانشگاه در رشته فیزیک تحصیل می‌کرد، برنده مدال نقره المپیاد نجوم ایران در سال ۱۳۹۶ است.

گفتنی‌ست که دستگاه‌های امنیتی ایران سابقه‌ای طولانی در وارد کردن اتهام به افراد و اخذ اعتراف دروغین بر مبنای شکنجه دارند. در یکی از موارد، مازیار ابراهیمی، شهروند ایران، در سال ۱۳۹۱ به دست نیروهای وزارت اطلاعات با اتهام مشارکت در ترور دانشمندان هسته‌ای دستگیر کرد. او در اعترافات تلویزیونی به این اتهامات اقرار کرد اما در پی اختلاف سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات، بی‌گناهی‌اش اثبات و در سال ۱۳۹۳ آزاد شد. گمان می‌رود افراد پرشماری تا کنون قربانی پرونده‌سازی‌هایی شده باشند که شانس نجات از آن را نیافته‌اند.