پرونده سازی جدید وزارت اطلاعات علیه مریم اکبری‌منفرد در سیزدهمین سال زندان

بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی زندان سمنان که سیزدهمین سال زندان خود را سپری می‌کند، با پرونده سازی جدید وزارت اطلاعات روبرو شده است.

در این پرونده جدید، مریم اکبری‌منفرد به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده است.

یک منبع مطلع در این خصوص به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «ابتدا برای روز شنبه ۲۵ تیر ماه ابلاغیه حضور در دادگاه دادند. خانم اکبری‌منفرد به دلیل اینکه وکیلشان احضاریه را دریافت نکرده بود از رفتن به دادگاه انصراف داده و اعلام می‌کند هر ابلاغیه‌ای را باید به وکیلش ارسال کنند. ابلاغیه جدید برای حضور در دادگاه برای روز سه شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۱ صادر می‌شود که غیرقانونی بوده چرا که بنا به گفته وکیل حتما باید از زمان صدور تا تاریخ دادگاه ۵ روز کاری فاصله باشد و برای همین آقای حسین تاج وکیل خانم اکبری منفرد نسبت به احضاریه اعتراض کرده و دادگاه را لغو می‌کند».

این منبع در ادامه گفت: «در پی عدم حضور خانم اکبری منفرد در دادگاه مقامات زندان به ایشان می‌گویند که باید ریل تعیین وکیل را از اول شروع کنی و درخواست وکیل را دوباره ثبت کنی که خانم اکبری در اعتراض به این موضوع از امضای هر نوع برگه‌ای امتناع می‌کند. این پرونده سازی جدید در حالی صورت گرفته که وکیل و خانواده و حتی خود خانم اکبری از دلیل این اتهام بی اطلاع هستند».

به گفته این منبع، در روزهای اخیر فشار علیه مریم اکبری‌منفرد افزایش یافته است. او به بیماری کبد چرب مبتلا شده و از درمان و رسیدگی پزشکی محروم مانده است. در بند زنان زندان سمنان هم مقامات زندان مدام زندانیان عادی را از ارتباط گرفتن با خانم اکبری‌منفرد منع می‌کنند و در تلاش هستند که او را کاملا در فضای ایزوله قرار دهند.

مریم اکبری‌منفرد که دی ماه ۱۳۸۸، دو روز بعد از تجمعات اعتراضی در عاشورای همان سال، در منزل مسکونی‌اش بازداشت شد، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «محاربه و اقدام علیه امنیت ملی» به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.

اتهام اصلی وی هواداری از سازمان مجاهدین خلق عنوان شده است، اما حسن جعفری، همسر مریم اکبری‌منفرد، پیشتر در گفتگو با رسانه‌ها اعلام کرده بود که تنها ارتباط خانم اکبری با سازمان مجاهدین خلق، چند تماس تلفنی با خواهر و برادرش در «کمپ اشرف» در عراق بوده است.

خانم اکبری‌منفرد از خانواده قربانیان اعدام‌های زندانیان دهه شصت است، که در بهمن ۱۳۹۵، شکایتی را در کار گروه ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل ثبت کرد و از این نهاد خواست تا جمهوری اسلامی ایران را دربارهٔ پرونده و سرنوشت خواهر و برادرش که در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند، مورد سؤال قرار دهند.

در پی این شکایت گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل رقیه و عبدالرضا اکبری منفرد، خواهر و برادر مریم را به عنوان «ناپدیدشده قهری» به رسمیت شناخت و از جمهوری اسلامی ایران خواست تا دربارهٔ سرنوشت آنها توضیح دهد.