سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۳ مرداد ماه ۱۴۰۱: اسماعیل عبدی، شهروند ۴۸ ساله و دبیر پیشین کانون صنفی معلمان ایران، حدود یک ماه است که برخلاف رعایت اصل تفکیک جرائم، به بند نظامی زندان کچوئی کرج تبعید شده و در میان زندانیان با اتهامات امنیتی نگهداری میشود. او در طول سالهای زندان، به «سندروم تونل کارپال»، بیماری کبد چرب، فشار خون، آسم و بیماریهای ریویِ ناشی از ابتلا به کرونا دچار شده و باید فورا تحت درمان تخصصی در خارج از زندان قرار گیرد.
منیره عبدی، همسر اسماعیل عبدی با اشاره به وضعیت وخیم جسمانی همسرش در زندان، به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «همسرم به دلیل عوارض ناشی از اعتصاب غذاهای طولانی در زندان، به معده درد شدید، بی اشتهایی و کبد چرب مبتلا شده است. همچنین، به تشخیص پزشکان، او بهدلیل فشارهای عصبی و استرس طولانی مدت، همزمان به فشار خون دچار شده است».
بهگفته منیر عبدی، دستها و پاهای اسماعیل عبدی از زمان حبس در ندامتگاه مرکزی کرج، متورم و درناک میشود و حالت خواب رفتگی دارد که به تشخیص پزشک، او در حال حاضر به «سندروم تونل کارپال» دچار شده و باید هر چه سریعتر تحت درمان تخصصی قرار گیرد.
او در ادامه گفت: «همسرم فشار خون بالا دارد و قرص لوزارتان و کاپتوپریل مصرف میکند. همچنین به تشخیص پزشک، بدن او در زندان دچار کمبود کلسیم شده است. این در حالی است که اجازه نمیدهند هیچگونه دارویی از بیرون به دست زندانی برسد».
بنا بر اعلام همسر این فعال صنفی زندانی، با وجود اینکه پزشک بهداری زندان کچوئی کرج بارها اعلام کرده که امکانات کافی برای درمان عبدی در زندان فراهم نیست و باید هر چه زودتر برای درمان به مرخصی اعزام شود اما با کارشکنی رئیس دایره نظارت بر زندانیان سیاسی، تاکنون با مرخصی او موافقت نشده است.
اسماعیل عبدی، در جریان تبعیدِ برخی از زندانیان سیاسی در اواخر اسفند ماه ۱۳۹۹، با بهانههایی نظیر «شعرخوانی و سخنرانی در مراسم یادبود بهنام محجوبی، زندانی سیاسی جانباخته»، بدون رعایت اصل تفکیک جرایم، ابتدا از بند هشت زندان اوین به بند شش این زندان و سپس به ندامتگاه مرکزی کرج و در روز ۱۶ تیرماه ۱۴۰۱ به زندان کچوئی کرج تبعید شد.
در طی سالهای گذشته، به دلیل شرایط غیر بهداشتی زندانهای ایران و همچنین عدم اتخاذ تدابیر بهداشتی برای مقابله با ویروس کرونا از سوی مسئولان زندان، اسماعیل عبدی چند بار به کرونا مبتلا شده و به دلیل عوارض ناشی از این بیماری، او در حال حاضر دچار تنگی نفس و آسم شده است.
منیر عبدی، درباره پیگیریهای انجام شده جهت اعزام به مرخصی همسرش به سازمان حقوق بشر ایران گفت:
« با پیگیریهای انجام شده، روز چهارشنبه، ۱۹ مرداد ماه، همسرم را برای انجام معاینات پزشکی، به پزشکی قانونی منتقل کردهاند و در آنجا تحت نظارت دو پزشکِ ارتوپدی و داخلی، معاینات اولیه انجام شده و قرار است بار دیگر در روزهای آینده معاینات تخصصی هم درباره او انجام شود. در صورت صدور مجوز برای درمان تخصصی در خارج از زندان توسط پزشکی قانونی، او میتواند به مرخصی اعزام شود».
بهگفته منیر عبدی، با وجود اینکه مسئولان زندان کچوئی و حتی رئیس شعبه ۱۰ اجرای احکام کرج با مرخصی درمانی اسماعیل عبدی موافقت کردهاند اما با کارشکنی رئیس دایره نظارت بر زندانیان سیاسی در تهران، این فعال صنفی تاکنون از اعزام به مرخصی محروم مانده است.
رد اعاده دادرسی پرونده اسماعیل عبدی در یک روال غیر قانونی
اسماعیل عبدی، در حال حاضر در بند زندانیان با جرایم سنگین امنیتی از جمله اعضای سابق سپاه پاسداران، مأموران سازمان اطلاعات سپاه و مأموران نیروی انتظامی نگهداری میشود.
او پیش از انتقال به زندان کچوئی، در ندامتگاه مرکزی کرج هم، بدون رعایت اصل تفکیک جرائم توسط مسئولان زندان، در کنار متهمان به سرقت و زندانیان مرتبط با جرایم مربوط با مواد مخدر نگهداری شده است.
حبس در کنار زندانیان امنیتی با گرایشهای فکری مذهبی و ایدئولوژیک فشار مضاعفی را بر این فعال صنفی معلمان وارد کرده است. بهگونهای که به گفته همسر او، تحت تاثیر فشار روانی و استرس زیاد، بیماری فشار خون، آسم و سندروم تونل کارپ او عود کرده و نیازمند درمان فوری است.
اسماعیل عبدی، در ششم تیر ۱۳۹۴ توسط مأموران امنیتی قرارگاه ثارالله در تهران بازداشت شد که پس از تحمل ۱۰ ماه زندان که حدود ۴۰ روز از آن در سلول انفرادی گذشت، با قید وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شد.
او بار دیگر در۱۹ آبان ۱۳۹۵ در منزل شخصی خود در اسلامشهر تهران بازداشت و در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به شش سال حبس تعزیری محکوم شد که از همان تاریخ تاکنون در زندان بهسر میبرد. عبدی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ و در آستانه اتمام شش سال حکم حبس پیشین خود، در یک روال غیر قانونی، مجددا با حکم ۱۰ سال زندان تعلیقی مواجه شد. این فعال صنفی معلمان، روز اول اردیبهشت ۱۳۹۹ برای تمدید مرخصی خود به دادسرای امنیت زندان اوین مراجعه کرده بود که به او اعلام شد با به جریان افتادن پروندهای قدیمی و مختومه، مجددا به ۱۰ سال زندان محکوم شده است.
در پروندهای که سازمان اطلاعات سپاه در اردیبهشت ۱۳۸۹ برای عبدی گشوده بود، او بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و بابت اتهام «افشای اطلاعات امنیتی» به ۹ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
صدور این حکم در حالی است که اسماعیل عبدی نه تنها در دادگاه اتهامات خود را نپذیرفته بود بلکه قاضی دادگاه هم هیچگاه مدرکی دال بر این اتهامات انتسابی، به این فعال صنفی یا وکیل او ارائه نکرده بود.
اجرا شدنِ حکم حبس تعلیقی اسماعیل عبدی در حالی است که به گفته منیر عبدی، در یک روند غیر اصولی، دو بار اعاده دادرسی پرونده همسرش توسط مراجع قضایی رد شده است.
او در همین زمینه گفت: «بار اول، در شهریور ۱۳۹۹ آقایان حسین تاج و امیر سالار داوودی که در آن زمان وکالت پرونده را بر عهده داشتند، درخواست اعاده دارسی کردند. این وکلا، در لایحه خود تاکید کرده بودند که موکلشان، بههیچوجه اطلاعات امنیتی در اختیار نداشته است. آقایان تاج و داوودی همچنین بار دیگر در اسفند ۱۳۹۹ درخواست اعاده دادرسی در خصوص پرونده اسماعیل عبدی کردند که در اردیبهشت ۱۴۰۰ این درخواست اعاده ثبت شد اما حدود یک سال طول کشید تا به این درخواستها پاسخ دهند».
بهگفته منیر عبدی، درخواست اعاده دادرسی برای پرونده اسماعیل عبدی، بدون اطلاع وکلا و بدون ثبت در سیستم ثنا، توسط هیئت نظارت قوه قضائیه رد شده است.
در حال حاضر، وکالت پرونده اسماعیل عبدی، بر عهده رامین صفر نیا، وکیل دادگستری است.
گزارشهای مرتبط: