این مطلب بخشی از گزارش سالانه سازمان حقوق بشر ایران است. برای خواندن گزارش سالانه اعدام ۲۰۲۴ اینجا را کلیک کنید.
اتهامات امنیتی محاربه، افساد فیالارض و بغی (قیام مسلحانه) در طول ۴۶ سال گذشته برای اعدام تعداد بیشماری از زندانیان با جرایم سیاسی و عادی استفاده شده است. از دهه ۶۰ تا به امروز، دادگاههای انقلاب در سراسر کشور براساس اعترافات تحت شکنجه در دادگاههای نمایشی، احکام اعدام صادر کردهاند. از معترضان و مخالفان حکومت گرفته، تا متهمان به سرقت مسلحانه، جاسوسی، قاچاق انسان و تروریسم، همگی در طول چند دهه، با اتهامات امنیتی روبهرو شدهاند. اتهامهای امنیتی بر دامنه گستردهای از بهاصطلاح جرایم اطلاق میشود و هدف از آن، ارعاب و ایجاد ترس در جامعه بوده است. در سال ۲۰۲۴، دستکم ۳۱ نفر به اتهامات مرتبط با امنیت ملی اعدام شدند. این رقم در سالهای گذشته به ترتیب ۳۹ نفر در ۲۰۲۳، ۱۶ نفر در ۲۰۲۲، ۱۳ نفر در ۲۰۲۱، ۱۵ نفر در ۲۰۲۰ و ۹ نفر در ۲۰۱۹ بوده است.
حقایقی درباره اعدامهای سال ۲۰۲۴ به اتهام محاربه، بغی و افساد فیالارض
اعدام شدگان به اتهامهای محاربه، بغی و افساد فیالارض
داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت و کامران شیخه
داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت و کامران شیخه از زندانیان سیاسی کرد-سنی بودند که در ژانویه ۲۰۱۰ به همراه قاسم آبسته و ایوب کریمی بازداشت شدند.
این هفت نفر تحت شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفتند تا اعترافات اجباری علیه خودشان ارائه دهند. این اعترافات بعداً در دادگاه به عنوان مدرک علیه آنها مورد استفاده قرار گرفت.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه، این افراد را به اتهام محاربه و افساد فیالارض از طریق بغی و عضویت در یک گروه سلفی جهادی در بهار ۲۰۱۶ به اعدام محکوم کرد.
اگرچه دیوان عالی کشور ابتدا این حکم را نقض کرد، اما شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب مجدداً آنها را به اعدام محکوم کرد.
پس از ۱۴ سال تحمل حبس در انتظار اعدام، قاسم آبسته و ایوب کریمی در سال ۲۰۲۳ اعدام شدند.
داوود عبداللهی در ۲ ژانویه ۲۰۲۴ در زندان قزلحصار اعدام شد. فرهاد سلیمی در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۴ اعدام شد. انور خضری در ۱ مه ۲۰۲۴ اعدام شد. خسرو بشارت در ۱۵ مه ۲۰۲۴ اعدام شد. کامران شیخه در ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۴ اعدام شد.
محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هاجر فرامرزی
محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هاجر فرامرزی، چهار زندانی سیاسی کرد بودند که در ۲۲ ژوئن ۲۰۲۲ در ارومیه بازداشت و بدون دسترسی به وکیل در بازداشت انفرادی نگه داشته شدند.
اعترافات اجباری تحت شکنجه آنها پیش از آغاز هرگونه روند قضایی توسط رسانههای دولتی منتشر شد. آنها در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام محاربه و افساد فیالارض از طریق جاسوسی برای اسرائیل به اعدام محکوم شدند. شعبه ۹ دیوان عالی کشور، حکم اعدام آنها را ظرف کمتر از ۲۴ ساعت تأیید کرد. اولین ملاقات آنها با خانوادههایشان، آخرین ملاقاتشان نیز بود. این چهار زندانی سیاسی در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴ در زندان قزلحصار اعدام شدند. یک سال پس از اعدام آنها، پیکرهایشان هنوز به خانوادههایشان تحویل داده نشده و محل دفن آنها فاش نشده است.